Nederlands
Frysk
NederlandsFryskKruistochten
recensie Friesch Dagblad
recensie Leeuwarder Courant
Ik speel mee in de marathon-voorstelling van WIG Producties: Alan Ayckbourn's The Norman conquests. In de Nederlandse vertaling:
Kruistochten
Wanorde Is Gewoon
‘DE KRUISTOCHTEN’ is een marathon van burgerlijke gedragingen. Een drieluik waarin het instituut huwelijk meedogenloos onderuitgehaald wordt gehaald.
We volgen de ongelukkige Norman en zijn deerniswekkende pogingen om de drie vrouwen in zijn leven te veroveren, te temmen en te paaien.
Alan Ayckbourn laat zien hoe kleinzieligheid leidt tot een passieve, inerte maatschappij. De mens is een door en door kleinburgerlijk wezen dat al zijn dierlijke, avontuurlijke, heroïsche of revolutionaire impulsen verloren heeft.
Ayckbourn ziet de mens als een behoudsgezind wezen, met alle vanzelfsprekende gevolgen op maatschappelijk vlak.
De gesprekken tussen de zes personages gaan heen en weer als het briesje in de braamstruiken in de tuin. Stuk voor stuk klampen zij zich vast aan hun relaties en hun zekerheden terwijl zij er het liefst hard voor weg zouden rennen.
Woorden en nog eens woorden om het gevaar van verandering te lijf te gaan.
Bijna achteloos geeft Ayckbourn de drijfveren van zijn personages weer.
Tafelmanieren
Woongenot
In een groen groen groen groen…
De Kruistochten zijn drie toneelstukken die door het lachen heen een pijnlijke dosis kleinburgerlijkheid in kaart brengt en zo is ‘DE KRUISTOCHTEN’ een voorstelling vol lachwekkend drama en wrange komedie waarin wanorde gewoon is….
Elk van de drie toneelstukken is compleet en kan op zichzelf staand gespeeld worden, maar in successie gespeeld heeft elk stuk daar een voordeel bij.
De toeschouwer krijgt een breder inzicht in de personages en kan ook meer genieten van hoe Ayckbourn met zijn onnavolgbare bittere en scherpe analyses, de onder de oppervlakte van familierelaties borrelende geheimen, leugens en bedrog, blootlegt. Wij kiezen er daarom voor ‘DE KRUISTOCHTEN’ als één grote marathon te spelen.
WIG-Producties staat graag met zijn voeten in de modder. Ver weg van de chique schouwburg, om in hallen, vervallen gebouwen of ergens in het landschap theater te maken. Net als bij andere WIG-Producties zal ‘DE KRUISTOCHTEN’ worden gespeeld op een bijzondere locatie in Friesland.De toeschouwers zijn te gast in het huis van Moeder en op die manier heimelijk getuige van wat er zich dat weekend afspeelt. Getuige van iets wat ze misschien niet mogen zien.
Het verhaal
De drie toneelstukken; Tafelmanieren, Woongenot, en In een groen groen groen groen… zoals de Nederlandse titels van Alan Ayckbourns trilogie luiden, laten ons de kleinburgerlijkheid zien van zes personages wanneer zij een weekend doorbrengen in het ouderlijk huis van drie van hen. We zien in de volgorde van de drie stukken wat er dat weekend gebeurt in de eetkamer, de zitkamer en in de tuin.
Het huis wordt bewoond door de onzichtbare, bedlegerige, maar tirannieke Moeder en haar vrijgezelle dochter Annet die voor haar zorgt.
Op zaterdagavond wanneer het spel begint arriveren Annie’s broer Rik en zijn vrouw Sarah om de verpleegkundige taken van Annet over te nemen , zodat zij een weekend weg kan. Rik heeft nergens over nagedacht, maar Sarah gaat er vanuit dat Annet een weekend gaat doorbrengen met Tom, de lokale dierenarts, die als een oude trui om Annet heen hangt, maar eigenlijk niet in staat is haar het hof te maken.
In feite heeft Annet het weekend in het fantastische Nieuw-Vennep gepland met Norman, haar zwager, een assistent-bibliothecaris met een nogal doelloze baard, die bereid is iedereen gelukkig te maken… Sarah, bazig, ongeduldig, bemoeizuchtig maar uiteindelijk erg kwetsbaar, praat Annet haar plannen uit het hoofd, maar is niet overtuigend genoeg om Annet te doen besluiten met Tom op pad te gaan.
Norman, die onverwacht opduikt om Annet op te halen, voelt zich buitenspel gezet en besluit actie te ondernemen en hier en daar wat schade aan te richten…
Ten slotte verschijnt onverwacht, ook Ruth, Norman’s vrouw (en de zus van Annet en Rik). Ze is een machtige, maar serieus-kortzichtige zakenvrouw die haar man betrapt met twee vrouwen die blijkbaar om hem vechten, maar ook zij wordt al snel verleid de nacht met hem door te brengen op een veel-misbruikt nep-bont kleed voor de open haard.
Het verhaal eindigt op maandagochtend.
Allen erkennen hun opportunisme voor wat het is…
